امید به زندگی، یا امید به زندگی هنگام تولد، نشانگر نرخ کلی مرگ و میر در یک جمعیت است. شاخص امید به زندگی مولفه ای بسیار مهم در پژوهش های آمارزیستی بوده و نشانگر میزان مرگ میر در هر گروه سنی در یک جمعیت خاص مورد مطالعه می باشد.
به گزارش پایگاه خبری اخبار خوب به زبان ساده، برای محاسبه امید به زندگی، سن موارد فوتی در هر سال ثبت شده و سپس به تفکیک گروه های سنی دسته بندی می شود. بنابراین، این شاخص برخلاف نامش، هیچ ارتباطی به مولفه های زیستی افراد در قید حیات و یا نوزاد تازه متولد شده ندارد. گروه های سنی مرجع برای امید به زندگی شامل کودکان و نوجوانان، بززگسالان، و سالمندان است.
امید به زندگی در لحظه تولد در سال ۲۰۱۵ بطور کلی در سطح جهان ۷۱.۴ سال بوده است (۷۳.۸ سال برای #زنان و ۶۹.۱ سال برای #مردان) و دامنه ای بین ۶۰.۰ سال در نواحی آفریقایی تا ۷۶.۸ سال در نواحی اروپایی را دارد.
زنان در سرتاسر جهان از مردان بیشتر عمر می کنند. فاصله امید به زندگی بین دو #جنس در سال ۱۹۹۰ ۴.۵ سال بوده است و در سال ۲۰۱۵ نیز ۴.۶ سال محاسبه شده است (تقریباً ثابت).
بطور کلی میانگین امید به زندگی در جهان از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵، افزایشی ۵ ساله را شاهد بوده است که سریعترین افزایش از سال ۱۹۶۰ محسوب می شود. بیشترین میزان افزایش امید به زندگی در کشورهای آفریقایی با ۹.۴ سال بوده است.
لینک منبع http://www.who.int/gho/mortality_burden_disease/life_tables/situation_trends_text/en
مترجم دکتر امیر محمد شهسوارانی