بر اساس نتایج طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ۱۳۹۷ هر خانوار شهری در کل سال به طور متوسط ۴۳ میلیون و ۴۹۱ هزار تومان درآمد و ۳۹ میلیون و ۳۲۳ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه ۳میلیون و ۶۲۴ هزار تومان درآمد و ۳ میلیون و ۲۷۷ هزار تومان هزینه است.
به گزارش روند بازار به نقل از مرکز آمار ایران در گزارش جدیدی اعلام کرد: درآمد خانوارهای شهری و روستایی در سال ۹۷ به طور متوسط در ماه، به ترتیب۳۴۷ هزار و ۳۰۰ تومان و ۱۵۵ هزار و۴۰۰ تومان بیشتر از هزینه ها بوده است.
مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال ۱۳۹۷ به تفکیک دهک‌های درآمدی و مقایسه روند آن با سال‌های گذشته از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد.
بر اساس نتایج طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ۱۳۹۷ هر خانوار شهری در کل سال به طور متوسط ۴۳ میلیون و ۴۹۱ هزار تومان درآمد و ۳۹ میلیون و ۳۲۳ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه ۳میلیون و ۶۲۴ هزار تومان درآمد و ۳ میلیون و ۲۷۷ هزار تومان هزینه است.
هر خانوار روستایی نیز در سال مزبور۲۳ میلیون و ۳۱۱ هزار تومان درآمد و ۲۱ میلیون و ۴۴۷ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه یک میلیون و ۹۴۳ تومان درآمد و یک میلیون و ۷۸۷ هزار تومان هزینه بوده است.
مابه‌التفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوارهای کشور در سال ۱۳۹۷ نشان می‌دهد هر خانوار شهری به طور متوسط ۴ میلیون و ۱۶۸ هزار تومان و هر خانوار روستایی به طور متوسط یک میلیون و ۸۶۴ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه ۳۴۷ هزار و۳۰۰ تومان و ۱۵۵ هزار و ۴۰۰ تومان به ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.
لازم به ذکر است مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار لزوماً به معنی پس انداز خانوار نیست. به طور ساده پس انداز عبارت است از بخشی از درآمدهای افراد که خرج نشده است. اما در تحلیل های اقتصاد کلان مفهوم صحیح پس انداز را باید از جریان دایره وار درآمد و تولید ملی فهمید. با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد می شود از طرف دیگر به معنی تولید کالا و خدمات است، لذا خودداری از مصرف و خرج نکردن تمام درآمد به معنی مصرف نشدن بخشی از کالا و خدمات تولید شده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرف نشده است که بیانگر پس انداز است. چنانچه به پس انداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسب ترین مفهوم برای پس انداز است زیرا پس انداز و سرمایه گذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند .به عبارت دیگر همان کالا و خدماتی که بر اثر خودداری افراد جامعه از خرج کردن همه درآمد یا بر اثر پس انداز به مصرف نرسیده است، می تواند تبدیل به سرمایه گذاری شود.
در طرح های آمارگیری هزینه و درامد خانوار درامد یکسال گذشته خانوار سوال شده و آن بخشی که برای سرمایه گذاری از خانوار خارج میشود پرسیده نشده و فقط در صورتیکه در کوتاه مدت (دوره زمانی یک ساله مورد پرسش) دارای بازدهی مالی باشد در بخش درامدها ثبت میشود. لذا نمی توان پس انداز خانوارها را (چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت) از طریق این آمارگیری محاسبه کرد.
روند مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوارها در سال‌های اخیر از مثبت بودن این مابه‌التفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ به گونه‌ای که در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ نیز هر خانوار شهری به ترتیب ۳ میلیون و۲۳۹ هزار تومان و ۳ میلیون و۷۴۲ هزار تومان و هر خانوار روستایی به ترتیب یک میلیون و ۹۹۶ هزار تومان و ۲ میلیون و ۳۱۷ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است.
در واقع، از سال ۱۳۹۵ تا۱۳۹۷ هر خانوار شهری به ترتیب ۱۰.۲ ، ۱۰.۲ و ۹.۶ درصد و هر خانوار روستایی به ترتیب ۱۱.۳ ، ۱۱.۵ و ۸ درصد از درآمدش نسبت به کل هزینه‌هایش بیشتر بوده است.