پژوهشگران نوروساینس دانشگاه دولتی واشینگتن، و دانشگاه آریزونا در تحقیقی جالب دریافتند ژن DRD2 مسئول میزان تحمل افراد در برابر بیخوابی است.
به گزارش پایگاه خبری اخبار خوب در این پژوهش ۴۹ داوطلب به مدت ۳ شب و ۴ روز در آزمایشگاه خواب بسر برده و بر اساس الگوهای مختلف خواب و بیداری، در فازهای مختلف مورد ارزیابی های کارکردهای اجرایی و شناختی قرار گرفتند. آزمون DNA نیز از طریق نمونه خونی از داوطلبان گرفته شد.
نتایج نشان دادند میزان انعطاف پذیری توجه و پردازش های نزولی وابستگی کامل به پلیمورفیزم دوپامینرژیک DRD2 C957T دارد.
بر این اساس، میزان تحمل بیخوابی در افراد و میزان کارکردهای درست آنها عاملی ژنتیک است و نمی توان هرکسی را بدون غربالگری ژنتیک برای کارهایی که کمخوابی دارند (شیفت شب، شیفتهای طولانی بدون استراحت) و مشاغل نیازمند توجه بالا (جراحی، کنترل پرواز، رانندگان وسایل نقلیه عمومی و …) انتخاب نمود.
منبع:https://www.nature.com/articles/s41598-017-16165-z
مترجم دکتر امیر محمد شهسوارانی