جهان در ۵۰ سال آینده شاهد هرمی متفاوت به لحاظ ۱۵ اقتصاد بزرگ دنیا خواهد بود و کشورهایی از لیست بزرگان کنونی خارج و کشورهایی جدید وارد لیست خواهند شد که هم اکنون در رده کشورهای در حال توسعه هستند.
به گزارش روند بازار به نقل از عصر ایران، بر اساس گزارش اخیر موسسه ” گلدمن ساکس” پیش بینی می شود که توازن قدرت اقتصادی جهانی در دهه های آینده به طرز چشمگیری تغییر کند.
در نمودار زیر وضعیت ۱۵ اقتصاد برتر دنیا در۵ بازه زمانی سال های ۱۹۸۰، ۲۰۰۰، ۲۰۲۲ ، ۲۰۵۰ و ۲۰۷۵ بر اساس این پیش بینی ترسیم شده است.
همه ارقام نمودار بالا بر اساس پیش بینی تولید ناخالص داخلی واقعی بر اساس ارزش دلار در سال ۲۰۲۱ است.
یکی از مهم ترین موضوعات اصلی چند دهه گذشته رشد باورنکردنی چین و هند بوده است. برای مثال، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲، هند ۸ پله جهش کرد و به پنجمین اقتصاد بزرگ تبدیل شد و از بریتانیا و فرانسه هم پیشی گرفت.
تا سال ۲۰۵۰، گلدمن ساکس معتقد است که سهم آسیا از تولید ناخالص داخلی جهانی بسیار بیشتر از امروز خواهد بود و اقتصادهای آسیایی سهم بیشتری از کیک اقصاد جهانی را از آن خود خواهند کرد.
یکی از کشورهایی که پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰ رشد و جهش بزرگی داشته باشد، اندونزی به عنوان پرجمعیت ترین کشور مسلمان و چهارمین کشور پرجمعیت جهان است.
پیش بینی می شود این کشور تا سال ۲۰۵۰ به چهارمین اقتصاد بزرگ دنیا تبدیل شود و از برزیل و روسیه به عنوان بزرگترین بازارهای نوظهور هم پیشی بگیرد.
اندونزی بزرگترین کشور مجمع الجزایری جهان است و در حال حاضر با ۲۷۷ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت جهان است.
پیش‌بینی ها تا نیم قرن آینده یعنی تا سال ۲۰۷۵ نظم جهانی کاملا متفاوتی را نشان می‌دهد. وضعیتی که پیش بینی می شود کشورهایی چون نیجریه، پاکستان و مصر هم در بین ۱۰ اقتصاد بزرگ دنیا قرار بگیرند.
یکی از ملاحظات مهم در این تخمین‌ها رشد سریع جمعیت در این ۳ کشور است که بر خلاف روند رو به منفی رشد جمعیتی در بسیاری از کشورهای در حال رشد مشابه، در این ۳ کشور منجر به حضور نیروی کار عظیم و جوانی خواهد شد؛ نیرویی که یک مزیت رقابتی جدی به این ۳ کشور در عرصه اقتصادی جهان خواهد داد.
به بیان دیگر، پیش بینی اقتصاد جهان در سال ۲۰۷۵ بدون در نظر گرفتن عامل رشد جمعیت در بسیاری از اقتصادهای پیشرو و در حال توسعه کنونی غیرممکن است و همین عامل کلیدی است که به اقتصادهای در حال ظهور و اقتصادهای توسعه یافته امکان بقا در راس هرم اقتصادهای بزرگ دنیا را می دهد، به طوری که ژاپن به عنوان سومین اقتصاد بزرگ دنیا در سال ۲۰۲۲، در نیم قرن آینده از لیست ۱۰ اقتصاد بزرگ دنیا بیرون آمده و جای خود را به کشورهایی مثل هند، اندونزی، پاکستان و مصر خواهد داد.
در همین حال، اقتصادهای اروپایی همچنان به سقوط بیشتر در رتبه بندی ادامه خواهند داد. آلمان که زمانی سومین اقتصاد بزرگ جهان بود، در نیم قرن آینده پس از برزیل در رده نهم جهانی قرار خواهد گرفت.
اقتصاد ایالات متحده آمریکا هم در سال ۲۰۵۰ در جایگاه دوم پس از چین و در سال ۲۰۷۵ در جایگاه سومی جهان پس از چین و هند خواهد بود.
همچنین لازم به ذکر است که انتظار می رود چین، هند و ایالات متحده در سال ۲۰۷۵ با تولید ناخالص داخلی بالای ۵۰ تریلیون دلار در وضعیت مشابهی به لحاظ حجم و بزرگی اقتصاد قرار بگیرند که نشان دهنده قدرت اقتصادی تا حدودی برابر برای این ۳ کشور خواهد بود.
در نتیجه، نحوه تعامل این کشورها با یکدیگر احتمالا چشم‌انداز جهانی را به شیوه‌هایی شکل می‌دهد که پیامدهای گسترده‌ای دارد.