متحدان ایالات متحده، به ویژه در اروپا، باید تجدید نظر در ترتیبات امنیتی را آغاز کنند
به گزارش روند بازار، زمانی که دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ پیروز شد، متحدان آمریکا در سراسر جهان با حیرت و شوک واکنش نشان دادند. آنها در صورت پیروزی مجدد در ماه نوامبر، چنین بهانه‌ای نخواهند داشت. پیروزی او در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر، او را به نامزد بلامنازع ریاست جمهوری برای حزب جمهوری‌خواه تبدیل می‌کند و یک انزواطلب غیرقابل پیش‌بینی به راحتی می‌تواند به کاخ سفید بازگردد. اما فرجه باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری حداقل به متحدان آمریکا نزدیک به یک سال فرصت می‌دهد تا برای این امکان آماده شوند.
همه رهبران جهان از ایده دومین دوره ترامپ ناراحت نیستند. موضوع فقط این نیست که مستبدانی مانند ویکتور اوربان مجارستانی و مستبدانی مانند ولادیمیر پوتین از روسیه از آن استقبال کنند. بسیاری از به‌اصطلاح قدرت‌های متوسط که مسیری بین چین و آمریکا را پیش می‌برند، به‌ویژه اقتصادهای در حال توسعه، دست‌کم خوش‌بین هستند. دیدگاهی که برخی در پکن نیز با آن موافقند.
به عنوان مثال، برخی از مقامات جنوب شرق آسیا معتقدند که ممکن است برخورد با ترامپ «معامله‌گر» و قاطع آسان‌تر از جو بایدن باشد که استراتژیک‌تر عمل می‌کند. برخی دیگر، از جمله در خاورمیانه و آفریقا، می گویند که دلشان برای «سخنرانی‌های» دولت فعلی تنگ نخواهد شد، هرچند ممکن است متوجه شوند که سخنرانی‌ها به اهمال و طرد شدن ترجیح داده می‌شود.
برای نزدیک‌ترین متحدان آمریکا، از جمله اروپا، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا، دورنمای دور دوم ریاست جمهوری ترامپ منبع نگرانی بزرگی است. آنها نسبت به استدلال‌هایی که می‌شنوند مبنی بر اینکه «ترامپ ۲.۰» نباید خیلی مخرب باشد، تردید دارند. نامزد احتمالی جمهوری‌خواه از کاهش تعاملات نظامی ایالات متحده در خارج از کشور، پایان دادن به حمایت از اوکراین و کاهش تعهدات ایالات متحده در قبال ناتو و دفاع از اروپا صحبت کرده است.
نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده هر چه که باشد، رهبران اروپا باید به انجام تعهدات نظامی که پس از تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ داده بودند، تسریع بخشند که تا حد زیادی نتوانسته‌اند به آن عمل کنند. همه اعضای ناتو باید تلاش‌ها را برای افزایش هزینه‌های دفاعی بالاتر از هدف توافق شده ۲ درصد تولید ناخالص داخلی (که ترامپ با آن مشکل دارد) تسریع کنند. آنها باید نه تنها تأمین مالی کوتاه مدت اوکراین را در نظر بگیرند، بلکه باید نحوه مدیریت دفاع و تدارکات اروپا را به طور بالقوه بدون حمایت ایالات متحده در نظر بگیرند. این فقط در مورد تسلیحات نیست، بلکه در مورد بدنه استراتژیک، مانند حمل و نقل، هواپیما، و حتی سازه‌ها است.
فوریه ۲۰۲۲ باعث نمایش قابل توجهی از وحدت در اتحادیه اروپا شد. دور دوم ریاست جمهوری ترامپ این را تهدید می‌کند. او ممکن است سعی کند کشورها را جذب کند. در صورتی که رئیس جمهوری شود، سرمایه‌گذارهای مختلف ممکن است در مورد نحوه برخورد با او رویکردهای متفاوتی داشته باشند. مقامات باید از هم اکنون به این فکر کنند که اگر نظم دفاع جمعی ایالات متحده و اروپا پس از سال ۱۹۴۵ تضعیف شود چه باید بکنند. اتحادیه اروپا و ناتو باید چگونگی هماهنگی با یکدیگر، از جمله با اعضای غیر اتحادیه اروپا – به ویژه بریتانیا – را در نظر بگیرند. به سختی می‌توان دید که جامعه سیاسی نوپای اروپایی، گروه گسترده‌ای متشکل از بیش از ۴۰ کشور که در سال ۲۰۲۲ تشکیل شده است، پاسخگو باشد.
برای بریتانیا، که همراه با فرانسه یکی از دو قدرت هسته‌ای اروپا هستند، این می‌تواند لحظه انتخاب باشد. هیچ رهبر بریتانیا نمی‌خواهد روابط تاریخی بریتانیا با آمریکا را تضعیف کند. اما اگر سر کیر استارمر، رهبر حزب کارگر در انتخابات بریتانیا در سال جاری میلادی برنده شود که انتظار آن نیز می‌رود، انتخاب مجدد ترامپ می‌تواند بهانه‌ای برای بررسی دوستی و نزدیکی مجدد با اتحادیه اروپا باشد.
دیپلماسی ظریف خواهد بود، زیرا هیچ کس نمی‌خواهد علناً بگوید که معتقد است بایدن شکست می‌خورد. قابل درک است که متحدان اروپایی نیز با احتیاط اعضای احتمالی تیم دوم ترامپ را حدس خواهند زد. اما آنها باید برای همه احتمالات برنامه‌ریزی کنند، حتی برای حالتی که بایدن دوباره انتخاب شود. زمان برای بازنگری در مورد وضعیت دفاعی اروپا مدت‌هاست که به پایان رسیده است.